• 20 februari 2020

Next Gen learning experiences leveren – hoe staan we ervoor?

We mogen dan misschien denken dat ‘belevingseconomie’ (Engels: ‘experience economy’) een relatief nieuw begrip is, maar eigenlijk bestaat het al een tijdje. De toekomst kijkt ons in feite al meer dan 20 jaar recht aan… we hebben het alleen niet gemerkt.

Het concept ‘experience economy’ viel al in een artikel uit 1998 van B. Joseph Pine II en James H. Gilmore. Zij benadrukten een ontwikkeling van economieën die zijn gebaseerd op de winning van grondstoffen, naar de productie van goederen en het leveren van diensten – tot economieën waarin het leveren van ervaringen centraal staat!

Hun visie was dat er binnen organisaties een complete verschuiving zou plaatsvinden naar hogere niveaus van klantgerichtheid. En nu het aanbod van technologieën en data voor personalisatie steeds groter wordt, zien we inderdaad een toenemende focus op de beleving. L&D is slechts een onderdeel van een veel omvangrijker beweging richting de ervaring, maar door de opkomst van software die bekendstaat als Learning Experience Platform of LXP is die ontwikkeling binnen L&D beter zichtbaar dan elders.

Uit de eerste resultaten van het jaarlijkse Digital Learning Realities Research van Fosway blijkt in 2020 dat meer dan 90% van onze respondenten van mening is dat een LXP belangrijk is voor het toekomstige succes van hun learning team. 50% lijkt te denken dat hun LMS minder bepalend zal worden voor het beheer van de learning experiences van de toekomst.

De harde realiteit is echter dat de meeste bekende leerplatforms onder de maat presteren als het gaat om het leveren van learning experiences. De markt wordt van oudsher geplaagd door gebrekkige userinterfaces, met een zwakke usability waardoor vaak niet wordt voorzien in wat de meeste gebruikers en waarnemers een aantrekkelijke gebruikerservaring noemen. Tel daar een niet-aflatende gerichtheid op de verspreiding van content bij op, en het probleem wordt nog groter. Er zijn veel slechte gebruikersinterfaces geweest, voor diverse bronnen van leercontent, die allemaal streden om de aandacht van de leerder. Tegenwoordig zijn ze vaak verpakt in een Netflix-achtige userinterface, omdat organisaties beginnen om het leren niet alleen toegankelijker, aantrekkelijker en persoonlijker maken, maar ook meer verbonden en beter bereikbaar in de workflow.

MAAR een learning experience is zoveel meer dan alleen toegang tot content!

Het probleem met LXP’s is dat ze maar al te vaak niet zijn ontworpen voor het dynamische, reflectieve, sociale, op intelligentie gebaseerde en actiegerichte leren dat werkelijke beheersing en vaardigheid door leren bevordert. Ze bieden geen leercycli, voorzien niet in ‘nudging’ en ondersteunen evenmin het misschien wel voornaamste onderdeel van elke vorm van leren, namelijk het geven en ontvangen van motiverende en op ontwikkeling gerichte feedback – cruciaal voor optimaal – transformationeel – leren op de werkplek.

Als een LXP geen ondersteuning biedt voor coaching en het persoonlijke samenspel dat nodig is voor optimaal leren en samenwerken – van peer tot peer, klant, mentor of coach – dan ontstaan er ook helemaal geen learning experiences. Een eenduidige gerichtheid op het verspreiden van content of het verbinden van mensen met content, volstaat niet. Het LXP moet ook de werkelijke katalysatoren van sociaal leren, belangrijke resultaten en bedrijfsresultaten met elkaar verbinden en activeren.

Willen we iets een ‘learning experience platform’ noemen, dan zal het meer moeten leveren dan content. In plaats van verschillende soorten content (‘resources not courses’), moet het echte en daadwerkelijke ervaringen ondersteunen, zoals die te vinden zijn in een complete leercyclus (zie de PLASMA Learning Cycle).

Dit brengt ons bij de vraag welke learning experiences we willen creëren.

Als onderdeel van het lopende onderzoek van Fosway zijn we begonnen enkele fundamentele trends te onderscheiden in leeroplossingen, van oplossingen die zich richten op de ervaring van het leersysteem, tot de leerervaring op de werkplek en de persoonlijke digitale leerervaring.

Het hedendaagse scala aan LXP-opties is weinig volwassen. Dit wordt bevestigd door het feit dat in de huidige markt leersystemen prevaleren boven het creëren van persoonlijke digitale leerervaringen. Maar naarmate het volgende decennium vordert, zullen we zeker een beweging zien richting gepersonaliseerde, intelligente en sociaal wederzijds afhankelijke leerervaringen – in plaats van een content-push in Netflix-stijl. Dat zal niet gaan om een bepaald type systeem. Dat zal gaan om het omarmen van de mogelijkheden die technologieën als AI ons bieden en over u, als koper die steeds hogere eisen stelt aan de experiences waarin platforms voorzien.

De hype voorbij: de realiteit van digitaal leren

Welke technologieën zijn werkelijk effectief in L&D en welke zijn niet meer dan een hype of wishful thinking?

Ontdek wat echt belangrijk is voor digitaal leren anno 2020 met David Perring, Director of Research van Fosway Group, de nummer 1 HR-analist van Europa, en Janne Hietala, Chief Visionary Officer, Valamis.

Author

David Perring

Director of Research of Fosway Group

David is al meer dan 30 jaar actief als leerprofessional en heeft in die periode steeds een voortrekkersrol vervuld op het gebied van leerinnovatie. Zijn optimistische en energieke instelling en zijn passie voor de transformatie van het leren en presteren binnen organisaties heeft hij daarbij weten te behouden. Davids huidige positie is met recht uniek en bevoorrecht te noemen. Als Director of Research van Fosway Group verricht hij onafhankelijk onderzoek naar de ervaringen van beroepsbeoefenaars en leveranciers. Doel is om zicht te krijgen op de realiteit van het leren binnen bedrijven, en om te begrijpen wat inspireert tot veranderen en wat werkelijk het verschil maakt.